အခ်စ္စြန္ကေလး

လြတ္လပ္စြာပ်ံ၀ဲေနတဲ့စြန္ကေလးတစ္ခုကိုလြတ္ထြက္မသြားေအာင္
ရစ္ဘီးလံုးေတြနဲ႔မွန္စာၾကိဳးေတြနဲ႔ဆြဲထားမိပါလား......
စြန္ကေလးကေတာ့အေျပာက်ယ္လွတဲ့ေကာင္းကင္ၾကီးမွာ
လြတ္လပ္စြာပ်ံသန္းခ်င္ရွာေနမွာပဲေလ........
သူ႔ကိုခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားတဲ့မွန္စာၾကိဳးေတြကိုျဖတ္ပစ္ဖုိ႔အတြက္
သူၾကိဳးစားေနရွာေလရဲ႔.....
စြန္ကေလးကိုလြတ္ထြက္မသြားေအာင္ထိန္းထားရတဲ့လူကေရာ...
သူ႔စြန္ကေလးကိုခ်စ္လြန္းလို႔ျမတ္ႏုိးလြန္းလုိ႔ေလထဲမွာ

၀ဲပ်ံေနတဲ့
စြန္ကေလးကိုသံေယာဇဥ္ၾကီးလြန္းလို႔..သူ႔လက္ထဲကလြတ္ထြက္မသြား
ေအာင္ရစ္ဘီးလံုးကိုခပ္တင္းတင္းဆြဲထားမိေနေလရဲ႔.....
သူ႔လက္မွာလည္းမွန္စာၾကိဳးကိုတင္းတင္းဆြဲထားရလြန္းလုိ႔
ေသြးခ်င္းခ်င္းနီေနရွာျပီ.....
သူကေတာ့သူ႔လက္ကေသြးထြက္လို႔နာတဲ့အနာထက္စြန္ကေလး
လြတ္ထြက္သြားရင္ ရင္ထဲကခံစားရတဲ့အနာကိုေၾကာက္လုိ႔
ေသြးထြက္တာကိုေတာင္မမွဳႏုိင္ဘဲခပ္တင္းတင္းအေၾကာက္အကန္ကို
ဆြဲထားမိေနတယ္ေလ....
စြန္ကေလးေရ....ခုခ်ိန္မွာငါဘယ္လိုဆံုးျဖတ္ရမွာလဲ.....
မင္းလြတ္ထြက္မသြားေအာင္ငါ့လက္ကေသြးေတြကိုမမွဳဘဲ
မင္းကိုဆက္ဆြဲထားရမွာလား....
ဒါမွမဟုတ္င့ါရင္ေတြေသေလာက္ေအာင္နာက်င္ေပမဲ့မင္းလိုခ်င္တဲ့
လြတ္လပ္မွဳကိုငါ့မ်က္ရည္ငါ့နာက်င္မွဳေတြနဲ႔လဲလွယ္ျပီး
မင္းကိုေပးလုိက္ရေတာ့မွာလား.......